Laten we eens de unieke positie van de Ondernemingsraad (OR) belichten. OR-leden zijn als het ware de oren en ogen van de organisatie. Ze bewegen zich vrij door de organisatie, observeren, luisteren, en nemen alles in zich op om het vervolgens aan de OR-tafel te bespreken. Als ondernemingsraad kun je je richten op individuele incidenten, maar je kunt ook een stap verder gaan en naar de patronen kijken die zich aftekenen in een reeks gebeurtenissen. Wat zit er onder de oppervlakte? Wat zijn de dieperliggende oorzaken? Als OR benader je de organisatie als een systeem, precies zoals Peter Senge bedoelde.
Dit is mogelijk omdat de ondernemingsraad niet altijd direct betrokken is bij de dagelijkse gang van zaken. Je graaft dieper dan de oppervlakkige symptomen, vergelijkbaar met het inspecteren van de motor en het chassis van een auto. Deze patronen onthullen de onderlinge afhankelijkheden binnen de organisatie en geven inzicht in de dominante mentale modellen die het management hanteert. De vraag die rijst: sluiten deze modellen nog aan bij de realiteit? Moeten ze ter discussie worden gesteld?