Dat dilemma komt voort uit de strengheid van de Arbowet- en regelgeving. Die regelt dat de werkgever verantwoordelijk is voor het inrichten van ergonomisch verantwoorde werkplekken, en dat hij ook aansprakelijk is voor schade die daar bij het uitvoeren van het werk uit kan voortvloeien. In de praktijk betekent dat, dat de werkgever moet zorgen voor goede spullen en voorlichting moet geven over het juiste gebruik ervan. En hij moet zicht houden op het juiste gebruik en ingrijpen als werknemers onverhoopt de spullen niet, of niet juist gebruiken.
En nu verschuift die werkplek ineens achter de voordeur. Daar heeft de werkgever er geen zicht op, en hij kan ook moeilijk afdwingen dat hij er zicht op krijgt. En als dat al zou kunnen, dan levert dat een vervelende inbreuk in de privé-omgeving van de werknemer op. We zullen straks zien dat de werkgever een eind kan komen met het juridisch regelen van zijn aansprakelijkheid, maar in de praktijk is de ijzeren logica van de Arbowet bij thuiswerken moeilijk vol te houden.